Pieršaja čytanka (1916)/Jak sprečalisia členy čeławiečaho cieła
| ← Piać našych słužak | Jak sprečalisia členy čeławiečaho cieła Апавяданьне Аўтар: Вацлаў Ластоўскі 1916 год |
Starec-hadawik → |
Прапануем да спампаваньня!
Jak sprečalisia členy čeławiečaho cieła.
Adzin čeławiek nie šanawaŭ swajho zdaroŭja i pierastaŭ saŭsim zwiertać uwahu na swajo cieła. Tady členy čeławiečaho cieła stali swarycca i ŭ kancy admowilisia ad raboty. „My nia chočem chadzić i nasić na sabie tuława!“ — kazali nohi. „My nia budziem pracawać!“ — skazali ruki. „A ja, — bubnieła huba, — nia budu karmić usio cieła: nie chaču žwać strawu dla žywata!“ „My nia chočem być wiečnymi wartaŭnikami, — kazali wočy, — nia chočem hladzieć!“ Wušy admowilisia słuchać. I hetak adzin za adnym usie členy čeławiečaho cieła pierastali pracawać i słužyć adzin adnamu.
Čeławiek zachwareŭ, členy jaho asłabieli, i cieła jaho pačało sochnuć. Zrazumieli tady členy, što nia dobra swarycca, što treba ŭzajemna sabie pamahać, i ŭsie jany družna ŭzialisia za rabotu, iznoŭ uzmacawalisia, i čeławiek azdarawieŭ.