Pieršaja čytanka (1916)/Jak babry zatamawali rečku
← Wučony miadźwiedź | Jak babry zatamawali rečku Навукова-папулярны артыкул Аўтар: Вацлаў Ластоўскі 1916 год |
Warona → |
Jak babry zatamawali rečku.
Kazali ŭsio ludzi, što u našaj puščy wodziacca babry, ale ja ich nikoli nia bačyŭ. A byŭ u mianie łužok, kala rečki, pad samaj puščaj. Pa światym Janie idu ja s kasoj kasić, ažno baču: naŭpopierak rečki niešta — jaz, nie jaz — zroblen, a wada zwiarnuła praz moj łužok. Padchodžu bližej i baču — niešta nyrnuło. Pryhladajusia, ažno heta ciomnieńki źwiarok, blizka s sabaku, a chwost jaho, jak rybina, łuskoj parosšy. Heta babior. I rečku zatamawali babry: jany parabili tam sabie hniozdy. Hniozdy swaje pabudawali babry s kruhlačkoŭ, kareńnia, chworastu, kamieńnia i hliny. Kala reki raśli u dobryje pryharščy jasieni; babry ich pazrezali zubami, papierehryzali na belečki i ŭžyli da swajej raboty, jak lepiej nie patrapiŭ-by zrabić i čeławiek.