Pan Tadeusz (1859)/Przedmowa tłumacza

Прадмова перакладчыка Прадмова Аўтар: Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч 1859 год Пераклад: Gleb Leo

Ostrzeżenie →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Прадмова перакладчыка (Дунін-Марцінкевіч).

Прапануем да спампаваньня!

ПРАДМОВА ПЕРАКЛАДЧЫКА

---

Аповесьць Адама Міцкевіча, пад назвай Пан Тадэвуш, якая малюе так выдатна характар, звычаі нашых Літоўскіх Паноў з Напалеонаўскіх часоў, калі ужо сёньня перакладаецца на расейскую мову, — чаму ж бы просты Люд, злучаны таварыскімі сувязямі з Панамі, чаму ж бы засьцянковая наша Шляхта, чыіх бацькоў памерлы Прарок у такой шляхотнай выявіў тут фарбе, і якая, жывучы недзе ў лясным зацішшы і ня маючы шляхоў да асьветы, выказваецца дома найчасьцей народнай гаворкай — чаму ж бы, кажу, яна не павінна была пазнаёміцца са звычаямі сваіх бацькоў? — Гэтая ўласна ўвага падала мне ідэю перакласьці Пана Тадэвуша на беларускую гаворку.

Мае працы ў гэтай гаворцы, маючы на мэце заахвоціць нашага мужыка, а такама Літоўскую і Беларускую Шляхты да навучаньня, не знайшлі дагэтуль, апрача некалькіх асобаў, сымпатыі ў гэтай заможнай клясе нашага грамадзтва, якая, паводле Бога і сумленьня, найбольш павінна прычыніцца да асьветы цёмных субратоў. — Гэта таксама сёньня Пана Тадэвуша, апранутага мною ў сялянскую сярмягу, ахвярую Панам і простаму Люду з-над Дняпра, Дзьвіны, Бярэзіны, Сьвіслачы, Вяльлі, а часткова і Нёмна. Можа, таксама гэты Люд прастатою звычаяў набліжаны да маці-натуры, гарачэйшым сэрцам прыме падарунак свайго дудара, — які надумаўся астатнія хвілі свайго існаваньня пасьвяціць адзіна працы, якая мае на мэце Яго духоўны пажытак.

В. М.

---