Niezabudka (1918)/V/Rataj

← Jak wyrasła kašula ŭ poli

Rataj Апавяданьне Аўтар: Вацлаў Ластоўскі 1918 год

Prykazki →

Прапануем да спампаваньня!

Rataj.

Wyjšoů s płuham, rannaj wiasnoj, rataj na pole. Prahnaŭ adnu baraznu, druhuju, i ziemla čornaja skibaj, adwaliwałasia. Z ziamli pajšou zdarowy pach. Napoǔniŭ pach ziamny hrudzi rataja, i jon strymaŭ kanià. Stanuů, wyprastaŭsia, ŭdychnuů raz, druhi pawietre. U hrudzi jaho ŭwajšła niejkaja wialikaja siła i lubaść, i jon, jak stajaŭ, asunuŭsia na kaleni i pacaławaŭ ziamielku, kažučy:
— „Ziamielka, maci maja! Nima bolšaho ščaścia dla čeławieka, jak, pracujučy na tabie, lić pot swoj i źbirać płady, jakije ty wydaješ!..“