Niezabudka (1918)/V/Naš kraj
← I ziemla tut twaja… | Naš kraj Верш Аўтар: Вацлаў Ластоўскі 1918 год |
Prykazki → |
Іншыя публікацыі гэтага твора: Наш край (Ластоўскі). |
Naš kraj.
Nima, jak kraj naš, dzietački mileńki! Pryhožy, hožy, kruhom wiesialeńki. Lesami, wadami i ŭrodaj bahaty. Pa wioskach z biarwieńnia rubanyje chaty, strachoj sałamianaj pakryty, ale haścinnaść i zwyčaj pradaŭny ŭ ich nie zabyty.
A ludzi? Dzietki darahije! nie zamorskije, nie čužaki jakije, a ŭsie swaje — Biełarusy… Ščodry, dobry, natury nie panskaj i wiery ůsie adnej — chryścijanskaj.
Pa siaredzinie kraju, kruhłaj stružkaj, wijecca Nioman-reka; s paŭnočy, zialonaj ustužkaj, Dźwina praciekaje, z uschodu Dniepro siwieńki, reka nie małaja, lijecca. S poŭdnia Prypiać.
Što-ž za žyćcio było ŭ nas, daražeńki dzietki, ŭ daŭnyje letki, jak narod naš miž saboj nie dzialiŭsia, a ů adno cełaje ůsieńki łučyůsia, jak kniazi siwyje, našaho rodu, kirawali dolaj i wolaj narodu!..