Niezabudka (1918)/IV/Dźwie myšy

← Zahadka

Dźwie myšy Апавяданьне Аўтар: Вацлаў Ластоўскі 1918 год

Prykazki →

Прапануем да спампаваньня!

Dźwie myšy. Pryjšła wažnaja, z miesta, myš da prostaj myšy.
Prostaja myš žyła ŭ poli i častawała hościu, čym była bahata: harocham, pšanicaj, jahadami. Wažnaja myš pahryzła i skazała:
— „Tamu ty i chuda, što žyćcio twajo biedniaje; prychadzi da mianie, pahladzi, jak my žywiem“.
Ot pryjšła prostaja myš u hości. Daždalisia jany pat pamostam nočy. Kali ludzi padjeli i lahli spać, tady wažnaja myš wywieła swaju hościu ů światlicu i abiedźwie paleźli na stoł. Ježa była smačnaja, ale za kožnuju krošku treba było traścisia, kab nie pačuli ludzi.
— „Nie, — kaže, — prostaja myš, — majo žyćcio ŭ poli lepšaje, choć ja i nie tak smačna jem, ale i hetkaho strachu nie maju“.