Niezabudka (1918)/III/Starec-hadawik

Starec-hadawik
Беларуская народная казка
Аўтар: Вацлаў Ластоўскі
1918 год

Les →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Старац-гадавік (Ластоўскі).

Прапануем да спампаваньня!

Starec-hadawik.

Wyjšoŭ u pole starec-hadawik, pačaŭ starec rukawom machać, ptachoů na ziamlu wypuskać. U kožnaho ptacha pa čatyry kryły, ŭ kožnym kryle pa siami pior, kožnaje piaro z adnaho boku świetłaje, a z druhoha ciomnaje, i kožny ptach maje swajo asobnaje imia.
Machnuŭ starec-hadawik, i palacieli adzin za adnym try ptachi: pieršaho ptacha zwali śniežeń, druhoha — studzień, trejciaho ptacha — luty. Tchnuło na ziamlu ściužaj i marozam. Pazamierzali reki. Pakryłasia ziemla śnieham. Ludzi kažuć: zima pryjšła.
Machnuŭ starec-hadawik druhi raz, — i palacieli adzin za adnym try nowyje ptachi: pieršaho ptacha zwali — marec, druhoha ptacha — krasawik, trejciaho ptacha — maj. Tehnuło na ziamlu ciapłom. Sniahi rastajali, papłyli reki. Lasy, sienažaci i poli pazielanieli. Ludzi kažuć: wiesna pryjšła.
Machnuŭ starec-hadawik trejci raz, — i palacieli adzin za adnym try nowyje ptachi: pieršaho zwali čerwień, druhoha — lipień, trejciaho ptacha — žniwień. Horačo stało. Na sienažaciach, u harodach i sadoch usio śpieło i śpieło. Trawu skasili. Pačali žać žyto i pšanicu. Ludzi kazali: leto pryjšło.
Machnuŭ starec-hadawik čaćwiorty raz, i palacieli na ziamlu adzin za adnym try nowyje ptachi: wierasień, kastryčnik, listapad. Tchnuło ściužaj, pačalisia daždžy. Pawiśli tumany, i soniejko skryłosia za chmary. Z dreŭ padało liścio. Ludzi źbirali paśpiešna dabro s pola i harodaŭ i rabili zapasy na ściudzionaju zimu. Ludzi kazali: wosień pryjšła.
Hetak wiečna na ziamli paśla ściudzionaj zimy idzie krasunia-wiesna, za wiasnoj — upalnaje leto, za letam — daždžliwaja wosień, a paśla wosieni — zima.