Niezabudka (1918)/III/Bulba

Bulba
Навукова-папулярны артыкул
Аўтар: Вацлаў Ластоўскі
1918 год

Іншыя публікацыі гэтага твора: Бульба (Ластоўскі).

Прапануем да спампаваньня!

Bulba.

Byů čas, kali ludzi saŭsim nie znali bulby, bo bulba — raścina zamorskaja. Raskazywajuć, kaliś daůno, adzin pan wypisaů z-za mora niekolki bulbin i pasadziŭ u swaim harodzie. Wyrasła bulba, pakazalisia na jej kraski. „Oś, — dumaje sabie pan, — atkrasuje bulba, i tam, dzie ciapier kraski, buduć frukty“. Hetak i było. Paśla krasak zjawilisia i wyraśli zialonyje, kruhłyje, z arech, bulbianyje jabłyčki. Pan zahadaů słuham sabrać henyje jabłyčki i nawaryć sabie. Sabrali słuhi bulbianyje jabłyčki patsmažyli ŭ maśli i pasypali cukram. Nasklikaů pan da siabie haściej i častuje ich zamorskaj strawaj. Uziali hości pa adnym smačnym jabłyčku, a prahłynuć nia mohuć: wielmi nie smačnyje. Stydna stało panu, zazławaŭ jon na zamorskuju raścinu i zahadaŭ jaje wyrwać i wykinuć won. Kali ahrodniki wyrywali bulboŭnik, jany ŭbačyli na kareńniach jaho kłubni i paprabawali ich spiačy. Kłubni bulby byli smačny. Adzin ahrodnik skazaŭ heto panu. Pan zrazumieŭ swaju abmyłku, jak pajeŭ piačonaj bulby. Kali dawiedalisia ab hetym susiedzi, to śmiejalisia s taho pana. Ale s tych časoŭ u nas pa trochu pačali sadzić u harodach bulbu. Prostyje ludzi doŭhi čas bajalisia jeści bulbu. Inšyje kazali, što i sadzić jaje hrech i jeści hrech, što heto nie raścina, a čortawy jabłyki.