Lekcyi i Evanelii na niadzieli i śviaty (1938)/I/2

2. Na II niadzielu Adventu
Урыўкі зь Бібліі

1938 год
Пераклад: Адам Станкевіч

Прапануем да спампаваньня!

NA II NIADZIELU ADVENTU.

I.

Braty, usio, što jość napisana, dla našaj navuki napisana: kab praz ciarplivaść i paciechu śv. Pisańnia mieli my nadzieju. A Boh ciarplivaści i paciechi niachaj daść vam toje-ž samaje razumieć miž saboj pavodle Jezusa Chrystusa: kab adnadušna adnymi vusnami vysłaŭlali Boha i Ajca Pana našaha Jezusa Chrystusa. Dziela hetaha prymajcie adzin adnaho, jak i Chrystus pryniaŭ vas da chvały Božaj. Bo kažu, što Jezus Chrystus staŭsia słuhoj abrazańnia dziela praŭdy Božaj, kab paćvierdzić abiacańni ajcoŭ, a pahanie chvalać Boha dziela miłaserdzia jaho, jak napisana: dziela hetaha vyznavać ciabie budu miž pahanami, Panie, i piajać tvajmu imieńniu. I jak uznoŭ Pisańnie kaža: viesialiciesia, pahanie, z narodam jaho. I jašče: chvalicie Pana ŭsie pahanie i praslaŭlajcie jaho ŭsie narody. A jašče Izajaš kaža: budzie z rodu lesse toj, katory paŭstanie valadaryć pahanami, u im pahanie nadzieju mieć buduć. A Boh nadziei niachaj napoŭnić vas usiakaj radaściaj i supakojem u viery, kab vy byli poŭny nadziei i mocy Ducha Śviatoha.

(Ryml. 15, 4—13).

II.

U heny čas, kali Jan pačuŭ u vastrozie ab čynach Chrystusa, pasłaŭ dvuch svaich vučniaŭ i skazaŭ jamu: ci ty toj, što maje pryjści, ci inšaha nam čakać? I skazaŭ im Jezus u adkaz: idzicie i daniasicie Janu, što vy čuli i bačyli. Ślapyja bačać, kulhavyja chodziać, prakažanyja ačyščajucca, hłuchija čujuć, pamioršyja ŭvaskrasajuć, ubohim apaviaščajuć Evaneliju i bahasłaŭleny, chto z mianie nia zhoršycca. A kali jany adyjšli, pačaŭ Jezus ab Janie kazać da narodu: što vyjšli vy na pustyniu bačyć? traścinu, vietram kałychanuju? Što-ž vyjšli vy bačyć? čałavieka, u miakkuju adziežu apranutaha? Voś tyja, što ŭ miakkuju apranajucca adziežu, u carskich damoch znachodziacca. Dy što vyjšli vy bačyć? praroka? Tak, kažu vam, i bolš jak praroka. Bo jon toj, ab jakim napisana: voś ja pasyłaju anioła majho pierad voblikam tvaim, jaki pryhatuje darohu tvaju pierad taboju.

(Mat. 11, 2—10).