Hołas dušy (1926)/III/Apošniaje Namaščeńnie

← Kapłanstwa i Žanimstwa

Apošniaje Namaščeńnie Публіцыстыка Аўтар: Казімір Сваяк 1926 год

Прапануем да спампаваньня!

Apošniaje Namaščeńnie.

Zachwareŭšy pamiataj, što niemač twaja wychodzić z adwiečnaj woli Božaj, choć moža pryčynaj ty sam i twajo prawoŭ natury. Tak woś zdajsia na wolu Boha, a sam starajsia zmahčy bol, kab nia być ciažaram dla druhich. Kali widziš, što twaja chwaroba zaraźliwaja, pytaj lekara, jakija aściarožnaści rabić treba, kab nie zarazić inšych. Nadzialić kaho chwarobaj praz swaju niachajnaść — heta praŭdziwy hrech, bo zdaroŭje — najbolšy skarb čaławieka. Ale z druhoha boku bajacca zarazy niama-što: lipnieć jana najbolš da bajaźliwych. A dla chworaha mieć treba mnoha spahadnaści i lubowi, bo heta brat twoj, jakoha spatkała niaščaście. Pamahčy chworamu ŭ jaho patrebie duchowaj i cialesnaj — heta značyć zrabić toje samaje, što Chrystus na twaim miescy zrabiŭ-by. Kožny čaławiek umre; śmierci nia bojsia; usioroŭna: raniej, ci paźniej. Kali widziš, što zniamoha twaja moža być śmiarotnaj, zaprasi ksiandza, kab pamoh pryhatawacca tabie adbyć hetu apošniuju padarož: na toj świet. Zrabi testament, napraŭ kryŭdy i pieraprasi susiedziaŭ. Ab Sakramencie Apošniaha Namaščeńnia wiedać musiš woś što:

Sakrament hety słužyć na łasku dobraj śmierci, a kali heta budzie karysnym twajmu zbaŭleńniu, to pryśpiešyć wyzdaraŭleńnie. Kapłan namaščaje ŭsie zmysły cieła, prosiačy Boha, kab darawaŭ hrachi zmysłami hetymi spoŭnienyja. Paśla jašče dajeć absalucyju z adpustam na hadzinu śmierci. Sakrament hety, dobra pryniaty, znosić usie rešty hrachoŭ i dušu z Boham jadnaje. Miej nabožny namier spoŭnić usio, čaho ŭ hetaj wažnaj chwilinie Chrystus ad ciabie žadaje.

Na spatkańnie ksiandza treba pryhatawać: 1. Stoł nakryty čystym abrusom (nastolnikam), z kryžam, abo abrazom, pastaŭlenym mižy dźwioch waskowych świečkaŭ. 2. Wadu paswiačanuju. 3. Talerku z kamočkami (5) waty, abo kudzieli i kawałačkam chleba z sollu. 4. Šklanku čystaj wady z łyžkaj. Chwory pawinien być čysta adziety. Za spatkańnie ksiandza z Panam Boham św. Ajciec udzialaje asobny adpust. Pry spatkańni piajecca pieśnia:

„Najświaciejšy Sakramencie,
Jezu bahasłaŭleny,
Chryste ŭ kožnym mamencie,
Budź wiečna pachwaleny.“

Padčas spowiedzi chworaha piajuć pieśniu ab Eŭcharystyi: „Učyńcie miesca, Hość idzie z nieba“, abo inšuju jakuju. Kali chwory zažadaje, kab spatykali ŭ cišy i nia ŭchodzili ŭ światlicu, treba jaho pasłuchać. Zara pa Komunii, na Apošniaje Namaščeńnie, admaŭlajecca Litanija da Ŭsich Światych, abo inšaja, — až pakul ksiondz nia daść usim bahasławienstwa.

Malitwa chworaha.

(Malitwu hetu možna čytać pry skanańni, padaŭšy hramnicu).

Boža moj i Panie moj! Budź wola Twaja! Bahasławić duša maja Ciabie na wieki. Niachaj spoŭnicca wola Twaja nada mnoj, ci śmierć spašleš mnie, ci azdaraŭleńnie. Stworca moj i Zbaŭca, učyni tak, jak padabajecca Tabie, bo Ty najlepš wiedaješ, što karyśniej dziela zbaŭleńnia majho. Addali ad mianie strach śmierci, kab z dobraj nadziejaj čakaŭ ja na Sud Twoj. Ty Boh žywych: Ty nie adstupiš ad mianie ŭ apošniaj hadzinie, nie adkinieš i pa śmierci, bo Ty nadzieja maja. Kajusia, što hrašyŭ, Twajej woli paddajusia i na zasłuhi Chrystusa spadziajusia. Bahasłaŭlu, Boža, dziwy Twaje; dziakuju za ŭsio, što ja mieŭ ad Ciabie: za łasku światych Tajnic Twaich, asabliwaž Eŭcharystyi. Wieru, što mocaj Twajej moh-by ja azdarawieci, kali-b heta było patrebnym zbaŭleńniu majmu. Kali-ž pamru, pryjmi łaskawa dušu maju, Boža, adzin u Trojcy światoj, zmiłujsia nada mnoj pawodle wialikaha swajho miłaserdzia! O Maryja, Matuchna Božaja, zastupisia za mianie. Światy Jozef, budź pry mnie. Aniele-Wartaŭničy moj, malisia za mianie!

Boža, wieru Tabie! Boža, lublu Ciabie! Boža, maju nadzieju na miłaserdzie Twajo! Amen.