Hołas dušy (1926)/II/Usich Światych

← Najśw. Dziewy Maryi Ražancowaj

Usich Światych Казаньне Аўтар: Казімір Сваяк 1926 год

Dzień Zadušny →

Прапануем да спампаваньня!

Usich Światych.
(1-ha listapada).

1. U dzień hety abchodzim pamiać duš sprawiadliwych usich razam: niatolki tych, što žyčciom swaim niazwyčajnym zasłyli šyroka-daloka. Lik duš zbaŭlenych „tysiačami tysiač“, jak piša Jan św. ŭ Apokalipsie: „Z usich narodaŭ, i pakaleńniaŭ i ludaŭ, i mowaŭ“. Jak-ža miła sercu našamu wieryć, što razłuka pa śmierci darahich nam tolki da času, što tym milejšaje budzie spatkańnie na henym świecie, čym čyściejšaja družba na hetym.

2. A daroha da nieba prostaja, choć nia lohkaja, bo i meta nie aby-jakaja. „Kali chto choča jści za mnoj, niachaj adračecca samoha siabie, woźmie kryž swoj i śleduje za mnoj“. Samaadračeńnie, kryž i naśledawańnie Chrystusa — woś daroha, katoraja dała nieba miljonam.

3. Razwažaj, jakimi-to łaskami nadzialaje Boh swaich wybranych, pazwannych da wyšejšaj cnoty: abjaŭleńni, łaski cudaŭ, heroičnyja ŭčynki, a pa śmierci čeść patomnych i prykład na cełyja pakaleńni. U dzień Apošniaha Sudu — chwała i paŭstańnie z umioršych. Bač-ža, jak da wialikaj mety pryzywaje Boh słuhi swaje!