Hołas dušy (1926)/II/Michała Archanhieła

← Uniebaŭziaćcie, abo Ŭśnieńnie Najśw. Dziewy Maryi

Michała Archanhieła Казаньне Аўтар: Казімір Сваяк 1926 год

Najśw. Dziewy Maryi Ražancowaj →

Прапануем да спампаваньня!

Michała Archanieła.
(29-ha wieraśnia).

1. Aproč świetu widomaha stwaryŭ Boh świet duchaŭ, zwanych aniełami. Anieł, heta — duch čysty, biaz cieła, ale z rozumam i wolnaj wolaj. Anieł — heta najcudniejšy twor Božy. Światoje Pisannie wyličaje až dziewiać rodaŭ anielskich, akružajučych tron Božу.

2. Boh satwaryŭ aniełaŭ duchami wolnymi, značyć z mahčymaściaj upadku, — padobna jak i ludziej. Tolki aniełam daŭ paznańnie wyšejšaje, čym rodu ludzkomu. Adna čaść aniełaŭ na čale z Lucyferam zbuntawałasia, supraciwiŭšyś Jaho woli. Praz heta stalisia błahimi duchami, — i archanieł Michał z nakazu Božaha, skinuŭ Lucyfera i jaho siabroŭcaŭ. Złyja anieły stalisia worahami Boha, a paśla — praz zawidnaść — zwodnikami duš ludzkich. Pieršy ŭpadak čaławieka adbyŭsia pad pakusaj ducha złoha. Hetych upaŭšych aniełaŭ nazywajuć: Šatanami, djabłami, čartami, duchami ciemry, niačystymi.

3. Dobryja anieły ŭspamahajuć ludziej da zbaŭleńnia, a pawodle nawuki katalickaj, začerpnutaj z Piśma światoha, kožnaja duša maje swajho anieła i kožny narod. Anieł — Straž budzić u čaławieka sumleńnie, kali toj idzie pa darozie hrechu, pabudžaje da dobrych učynkaŭ. Słuchaj jaho hołasu, a ŭ chwilinach pakusy pomni, što maješ niamoha świedku, katory sumuje nad taboj.