Biełarusskaja Chrestomatija (Эпімах-Шыпіла)/Jezusu Ćwiecinskomu skarha na Doŭmantoŭ

← 8. Jamszczyk

9. Jezusu Ćwiecinskomu skarha na Doŭmantoŭ Верш Аўтар: Яўхім Тамашэвіч 9 жніўня 1890 году Крыніца: Даследаванні і матэрыялы. — 2017. — Т. 3; бач. 240-241, 274-275

10. Wisna →

Напісаны, верагодна ў 1840-ыя — 1860-ыя. Рукапіс захоўваецца ў БДАМЛіМ, ф. 66, воп. 1, адз. зах. 1256, арк. 29–30v.

Прапануем да спампаваньня!

9. Jezusu Ćwiecinskomu skarha na Doŭmantoŭ.

Boże nasz Ćwiecinski Jezu!
Może ja nie ŭ swajo lezu.
Szto ja śmieju spytać Ciabie,
Za|szto Ty kryŭdzisz Sam Siabie?
5 Doŭmanty ż Ciabie abkrali
Z szałudnioŭ panami stali.
A Ty, Jezu, biadniusieńki
Ty nasz Boże milusieńki!
Czy adnaho|ż aślazili?
10 Czy dziesiaci pahubili?
Kolki|ż na tot świet pasłali?
Nichaj by sami skazali.
Usie|ż dobra ich spaznali,
Usie praŭdy paspytali.
15 Żydok żydka kali łajeć,
Dyk Doŭmantom nazywajeć.
A Ty, Jezu, tak ciarpliwy,
Ty nasz Boże litaściwy!
Hdzie|ż tyja woŭny, kudzieli,
20 Szto kłali każdaj niadzieli?
Hdzie załatoŭki, hraszki?
Hdzie pałotna rukaŭki?
Usio ż heta paszło ŭ tancy,
Usio wykrali pahancy,
25 Szto jak hady byli łasy
Na łapatki i kiłbasy,
Jak waŭki u wolu jeli,
Saroczki tkali z kudzieli,
A ciapier hety prachwosty
30 Piatruś z Jankam, krutachwosty,
Irwuć szto im ni papało,
Choć i kraduć, usio mało;
A Ty, Jezu, halusieńki,
Ty, nasz Boże, milusieńki!
35 Za karoŭku i barana
Machni Pitra i Iwana,
A za triletki cialiczki
Sa dźwie jaszcze ich siastryczki.
Karoŭkam zdaroŭje daj,
40 A hetych szelmoŭ zakataj.
A kali|ż hetak nie stanie,
Prabaczaj tahdy, nasz Panie!
Szto każdaj Bożaj niadzieli
Nia pryniasiom i kudzieli,
45 Da i sami nia prydziem,
Da i wieru abrydziem.

[Spisano od pana W. Mienickiego w Sielihorach. Wiersz ten jakoby jest utwor Joachima Tomaszewicza. Przepisałem w Ostrowiu dnia 9^go sierpnia 1890 r.].