Biełarus (1913)/1913/1/Wiestki z zahranicy

← Z czużych staron

Wiestki z zahranicy Публіцыстыка 13 студзеня 1913 году

Nasz worah →

Прапануем да спампаваньня!

Wiestki z zahranicy.

Wajna

Turkou z ichnimi susiedziami Bałharami Serbami, Czarnahorcami i Hrekami, kataraja paczałasia jeszcze u wiereśni miesiacy minuuszaho hodu aposznimi czasami prycichła. S samoha paczatku wajny Turcii nia szenciła: bili i skubali jaje z usich staron i adwajewali użo ładny kawałak tureckaj ziamli. Oś niekolki tydniau tamu zrabili wajujaczyje starony pamiż saboj

Pieramireńnie.

U stalicu Anhlii Liondyn zjechalisia predstauniki nia tolki staron wajujaczych, ale i inszych wialikich eurapejskich hasudarstwou na naradu, kab jak koleczy dabicca zhody. Hutarki tam było i josć wielmi mnoha, ale szczyraści, badaj, zusim mała: u kożnaha z zapazuchi kamień widać, dyk i pa siahoniaszni dzień pieraliwajuć s pustoha u parożnaje, a tymczasam

Aposznije wiestki

pryjszli, szto użo pamiż Hrekami i Turkami była marskaja bitwa, u katoraj Hreki u hadziny 2—3 pabili mocna Turak

Szto budzie dalej —

nima wiedama. Za czas pieramireńnia wajujaczyje starony krychu adsapnulisia, padparadkawalisia i pryrychtawali swaje wojska da dalszaj bitwy. A tut i druhije wialikije hasudarstwy, jak Rasieja, Niemcy, Austryaki, Francuzy i insz. stajać, narychtawauszy wojska, jak na warcie, kab nie prapuścić momentu, kali dojdzie da dzielaćby Turcii. Dzialićba — heta łasaja recz, dyk nia dziwa, szto usie bajacca hetaho wiru, katory może zakrucić usich, a chto pojdzie na dno, chto uspływie — nie zhadana.