Abrazki (1913)/Araty
| ← Śniłasia mnie kazka… | Araty Абразок Аўтар: Змітрок Бядуля 1913 год |
U doświtku → |
| Іншыя публікацыі гэтага твора: Араты (Бядуля, абразок). |
Прапануем да спампаваньня!
Araty.
Była ciopłaja wiesna. Nad świeżaj ralloj krużyŭsia żaŭranak i piejaŭ. Barazna za baraznoj łażyłasia pad sachoj zmardawanaho arataja. Haračy pot kapaŭ s twaru jaho.
Tpruknuŭ chudoj kabyłce i zatumaniŭ lulku. Jak zatumaniŭ lulku, zachaciełasia prylehčy. Loh arataj na świeżuju miahkuju rallu, byccam na padušku. Nia wytrymaŭ, dy zasnuŭ.
Oj, nia śpi, małojče, razharačeny na hołaj ziamli! Maci ziamielka da siabie ciahnie biednych ludziej. Siamju asirociš!
Smašna spaŭ arataj, i strašennyje sny śnilisia jamu ŭsie niaboščyki i cieni padmahilnyje…
Pračnuŭsia jon z ciżaram u haławie, s kolkaj u lewym baku. Ale dzieła taho-ż jon ješče fanaberyŭsia dy araŭ da wiečera.
Ej, małojče! ziamlica ciabie ciahnie da siabie… siamju asirociš!
Na starych mohiłkach uźjawiŭsia nowy kurhanok żoŭtaho piasku.
Loh u mahiłu syruju biez pary arataj małady, niby dub patsiečeny…
Krużyŭsia żaŭranak nad świeżaj ralloj pad błakitnym niebam…