Шляхам Змаганьня/Надзея

← Жыцьцёвы шлях

Надзея Верш Аўтар: Уладзіслаў Казлоўскі 1935 год

25.III.1918—25.III.1932 →

НАДЗЕЯ.

Як сумна і цяжка часамі на сэрцы,
Ды шчырых пры гэтым няма кумпаноў,
Бо тут не ў сваіх, а ў чужых ў паняверцы
Загнаны я доляй служу у паноў.

Часамі зноў шчыра ў душы засьмяюся;
Надзея мая весяліць мне душу,
Што прыдзе той час—да сваіх я вярнуся
І ў Маткі я Роднай кутка папрашу.

I буду служыць Ёй усею душою,
I буду грудзьмі бараніць ад злыбед,
І буду старацца сваей чарадою,
Каб кожны сусед наш даваў Ёй прывет.

Быдгошч, 1928 г.