Хрэстаматыя новай беларускай літэратуры (1927)/IV/В/Цішка Гартны/Урачыстасьць/Яна ідзе

← Да сонца

Яна ідзе Верш Аўтар: Цішка Гартны 1927 год

Мая Стыхія… →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Яна ідзе.

Прапануем да спампаваньня!

З зборніка „Урачыстасьць“.

Яна ідзе.

Яна ідзе
Магутным, цьвёрдым крокам,
Няспыннай сілаю разгону,
Закону
Вечнага развою падухільна.
Ня зьмерыць ходу яе вокам,
Ня згледзець узмахаў многамільных.

Яна ідзе
Варужная кіпучай працай,
Натхненьнем узбураная палкім,
Цьвітучая душою і пастацяй.

Маладымі,
Агнявымі
Глядзяць яе, як зоры, вочы
Ў прагалак высьветленай ночы,
Ў далечы раньняга сьвітаньня.

Нясьціханна
Калыша вір уздымных рухаў.
Завірухай
Гнілы устой упартай цішы…

Яна ідзе,
Агнём пякучым знакі піша
На кожным кроку, што праміне.
І сіла ўжо ніч’я ня спыне
Да векаў скону
Яе рашучага разгону…

Яна ідзе
Ў зялёнай пышнай руні,
Ў развойным, шумным веснаходзе
Настрэчу царственай Свабодзе…
..............

---