Хрэстаматыя новай беларускай літэратуры (1927)/III/Б/Канстанцыя Буйла/Курганная кветка/У лесе

У лесе
Верш
Аўтар: Канстанцыя Буйло
1927 год

Прапануем да спампаваньня!

У лесе.

Як я лесам іду — на душы лёгка мне:
Я адна у лясной цішыне;

Аддыхаю душой. Тут, між елак, бяроз
Ня чуваць ані енкаў,⁵) ні сьлёз;

Тут між іх я люблю так хадзіць і хадзіць,
Слухаць толькі, што лес гаманіць.

Часам хочацца птушкаю ўвысь^[1] узьляцець,
Між зялёных галінак запець,

І шчасьліва пажыць, і ня відзець бяды,
Што пануе ў людзей заўсяды.

Тут люблю я глядзець, як дубочак з сасной
Ціха шэпты вядуць між сабой;

Як з расою-сьлязінай бярозка адна,
Як-бы мужа схаваўшы жана,

Да зямлі валасы апусьціўшы, стаіць,
Чагось сумна і нудна шуміць…