Перайсці да зместу

Хрэстаматыя новай беларускай літэратуры (1927)/III/Б/Зьмітрок Бядуля/Абразкі/Плач пралескаў

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Сон Анупрэя Плач пралескаў
Абразок
Аўтар: Змітрок Бядуля
1927 год
Бяссоннасьць
Іншыя публікацыі гэтага твора: Плач пралескаў.

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




З зборнічка „Абразкі“.

Плач пралескаў.

Плакалі пралескі, дзеці вясны…

Гэта раса на кволых лепясткох! — пяяў жаўранак і кружыўся над імі…

Фарбаваныя небам, узгадаваныя сонейкам, яны на чорнай зямлі не хацелі перажыць нават ад маладзіка да ветаха[1] вясеньняга месяца… плакалі ды плакалі… Месцамі на лагчынах лядок стаяў, месцамі траўкі зазелянеліся.

.     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .

Новыя нарогі панёс на плячох араты ад каваля; дзяцюк ахвотна быкоў накарміў. Палала зарніца над бярэзьнікам. У вёсцы з закураных комінаў круціўся ўверх, быццам кудзеля, белы дым — гаспадыні сьнеданьне гатавалі. Выйшла дзяўчына першы раз босая ў чыстае поле; убачыла, як пралескі сьлёзы льлюць, ды сама заплакала.

Ой, мяне за нямілага замуж выдаюць!

Ой, пагубіла я леты маладыя свае!.. — Абхапіла рукамі бярозку маладую ды абамлела разам з ёй, а вакруг плакалі пралескі, дзеці вясны…



  1. Першая і апошняя квадры месяца.