Перайсці да зместу

Хрэстаматыя новай беларускай літэратуры (1927)/II/Б/Янка Купала/Шляхам жыцьця/Гэй, капайце, далакопы…

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Ворагам Беларушчыны Гэй, капайце, далакопы…
Верш
Аўтар: Янка Купала
1927 год
Наша песьня
Іншыя публікацыі гэтага твора: Гэй, капайце, далакопы…

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Гэй, капайце, далакопы…

Гэй, капайце, далакопы,
Яміну-магілу, —
А шырока, а глыбока,
Колькі хваце[1] сілы.
Так капайце днём і ночай,
Помачу[2] склікайце, —
Бо ў тым доле хаваць будзем,
Беларусь хаваці.

*

Гэй, ударце, загудзеце,
Званы з усіх вежаў,
Каб ніхто ўжо пары гэтай
Дома не залежаў.
Так зьвінеце, не кідайце,
Дружыну склікайце…
Хаўтуры ўжо свае будзе
Беларусь спраўляці.

*

Гэй, зайграйце ў мільён струнаў,
Слаўныя музыкі,
Каб аж водгалас каціўся,
Як ёсьць сьвет вялікі.
Так іграйце, каб было ўжо
І глухім чуваці, —
Каб маркотна ня было спаць
Беларусі-маці.

*

Гэй, зьбірайцесь на памінкі,
І сыны, і дочкі,
Справім гучную бяседу
Пад аслонай ночкі.
Сабірайцесь, дый ня сьнеце
Галасіці звонка, —
Памінаць бо толькі будзем
Родную старонку.



  1. Лепей — хопіць.
  2. Помача, або талака, калі што робіцца грамадой.