Хрэстаматыя новай беларускай літэратуры (1927)/II/Б/Якуб Колас/Песьні жальбы/Песьня няволі

← Родныя абразы

Песьня няволі Верш Аўтар: Якуб Колас 1927 год

Перад бурай →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Песьня няволі (Колас).

Прапануем да спампаваньня!

Песьня няволі.

Як лёгкі дым, як тонкі пар,
Расталі ў небе кучы хмар…
Ой, неба гладзь^[1] далёкая,
Крыштальная, глыбокая!

Як моцны гук, прызыў вясны
З тваей пачуўся вышыны!^[2]
Прастор, прастор і воля там,
Але ня нам яны, ня нам!

Запёрты мы, прыдаўлены^[3]
Рашоткі^[4] нам настаўлены.
Высок, высок паркан-сьцяна,
Нам песьня волі ня чутна…

Ня нам вясны прастор, лучы,^[5]
Ня бійся, сэрца, і маўчы!
Ў няволі годы адцьвітуць…
Не плач, душа! ня рвіся, грудзь.^[6]

---

---

1. Лепш — гладзіня.
2. Лепш — вышыні.
3. Рус. — прыдушаны.
4. Тое самое, што і — краты.
5. Рус. — коскі, прамені.
6. Рус. — грудзі.