Творы М. Багдановіча (1927—1928)/I/III/237

← 236. ⁂ Была Інгеборг, як сасонка, страйна

237. ⁂ Яснавокая Аніта Верш Аўтар: Максім Багдановіч 1927 год

238. ⁂ Сьмерць шэршня →

Прапануем да спампаваньня!

Гішпанскія.

---

237.

∗
∗     ∗

Яснавокая Аніта
Разгарнула веер чорны
І схавала срога тварык
Ў кружаўных яго вузорах.

У айцоў базыліянаў
Ночы я сядзеў бяссонны,
Ўсё вучыўся зьвёздачоцтву.
Вось яно, прыцьменьне сонца!

∗     ∗
∗

Донна Кляра твар закрыла
Чорным веерам сувора,
І сказаў адзін гідальго:
«Цяжка ў час прыцьменьня сонца».

∗     ∗
∗

«Найясьнейшая сіньора,
Правялебнейшая донна,
Донна Кляра, донна Кляра,
Загубілі вы мяне!
Ах, бяз вас і дзень, як поўнач,
З вамі — поўнач, быццам дзень.
Донна, донна! Вы узялі
Ад маіх сьлядоў зямлі
І зрабілі нагаворы
З чарадзейных чорных кніг». —
— «Паважаны кабальеро,
Дон Фэрнандо, дон Фэрнандо,
Я усе свае гады
Жыла добрай хрысьціянкай
І ня ўмею варажыць.
У мяне другія чары:
Косы чуць не да кален,
Вочы, быццам тыя зоры,
Твар, бялейшая за сьнег».

Увагі

237. Гішпанскія. „Яснавокая Аніта“… „Донна Кляра твар закрыла“… „Найясьнейшая сіньора“… Выдаюцца з аўтографаў (п. XI, № 11). У аўтографе да іх поэтам даданы падзагаловак: „Касьцільскія“.
Слова „твар“ поэта ўжывае ў жаночым родзе.