Творы М. Багдановіча (1927—1928)/I/III/213

← 212. ⁂ Ціхі і сіні блішча над хатай

213. ⁂ О, сум, засьні ў душы маёй Верш Аўтар: Поль Верлен 1927 год Арыгінальная назва: Ô triste, triste était mon âme (1874) Пераклад: Максім Багдановіч

214. ⁂ Сон цёмны ўсё мацнее →

Іншыя публікацыі гэтага твора: О сум, усьні ў душы маёй…

Прапануем да спампаваньня!

213.

∗     ∗
∗

О, сум, засьні ў душы маёй,
Сум па кабеціне адной.

Я ня усьцішыў горкіх сьлёз,
Хоць сэрца ў даль ад ёй панёс;

Хоць сэрца, хоць душу сваю
Ў далі ад ёй даўно таю.

Я ня усьцішыў горкіх сьлёз,
Хоць сэрца ў даль ад ёй панёс.

І сэрца, сэрца так стучыць
Душы маёй: «Ці можа быць,

«Ці будзе зноў расстаньня сум,
«Расстаньня гордасьць, долі глум?»

Душа яму дае адказ:
«Як ведаць, мо’ сіло на нас,

«Каб скуты мы і з ёй былі
На’т у расстаньні і ў далі».

Увагі

213. О сум, засьні ў душы маёй… Перадрук з газэты „Наша Будучына“ 1923 г., № 1. Пераклад вершу P. Verlaine „O triste, triste ètait mon âme“ з разьдзелу „Romances sans paroles“.
Апошнія шэсьць радкоў, далёкія ад орыгiналу Вэрлена, чытаюцца так:

Est-il possible, — le fût-il, —
Ce fier exil, ce triste exil?
Mon âme dit à mon coeur: Sais-je
Moi-même, que nous veut ce piège
D' être présents bien qu‘ exilés,
Encore que loin en allés?

Рукапісныя варыянты (п. IV, 4, 15):

1		Нуда, нуда ў душы маёй!
		Ах смутак над маёй душой!

2		Кабета гэтаму віной.
		Нуда аб ёй, нуда аб ёй.

3Успакаеньня я ня меў,
4Хаця ўйсьці ад ей (тады) здалеў.
5Хоць сэрца і душа мая
6Былі далёка ад яе…