Суседзі (1932)/Страшны доктар

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Пра хворых людзей Страшны доктар
Фэльетон
Аўтар: Анатоль Вольны
1932 год
„Рэформы“ пана міністра

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




СТРАШНЫ ДОКТАР

„Доктар“ Паўлюкевіч — „доктар“ ад дэфэнзывы ў Заходняй Беларусі.
Кожны дзень у сваёй газэце ён піша аб паўстаненях у Савецкай Беларусі і аб халеры ў Менску“.

Вывеў У людзі гэтага страшнага чалавека яшчэ Аверчанка.

Гэта быў намесьнік рахункавода, маленькі і няпрыглядны з надворнага выгляду, але ўнутры намесьніка рахункавода білася сэрца шляхетнага забойцы, арыстократа духа і „обольстителя“ жанчын.

Няшчасны намесьнік рахувкавода ляжыць ў сваёй хаце пад мяккай коўдрай і бачыць — імчыць шалёная пагоня на конях пры сьвеце месяца. Страляніна з мушкетаў па праяжджаючых дыліжансах. Падаюць нейкія „личности“ ў нахлабучаных капялюшох. А ў дыліжансе красуні… Намесьнік рахункавода ўзброены з ног да галавы, віхрам налятае на „похитителей“, самаахвярна адзін супроць усіх кідаецца ў бойку і вызваляе невядомых красунь, крануты іх моладасьцю і сьлязьмі…

І … аднойчы намесьнік рахункавода зьдзейсьніў сваю мару…

Ён выскачыў з-за рогу, зьявіўся маленькім і няшчасным перад падарожнікам і жудасным сьмехам зарагатаў.

— Ха-ха-ха! Ці няма ў вас грошай?

— Бядняга — адказаў жаласьлівы падарожнік.

У гэткую халодную ноч, ды прасіць хрыстарадзі… Гэта жудасна. На табе вось 20 капеек. Ідзі, абагрэйся!

.   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .
.   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .

Падобны да Аверчанкаўскага героя жыве ў Заходняй Беларусі і зараз адзін „страшный человек“. Ён пыжыцца, блішчыць вачыма, з кухонным нажом нападзе на Савецкі Саюз і на страх ворагам да свайго няшчаснага прозьвішча — Паўлюкевіч, — дадае жудаснае „доктар“.

Доктар Паўлюкевіч…

Жудасна!

Працуе гэты страшны „доктар“ у польскай дыфэнзыве, атрымлівае невялікую пэнсію

ў сваёй лядашчай газэтцы няшчадна ваюе з Савецкім Саюзам.

Ах, хаця-б як, абы трапіць у гісторыю, абы як трапіць, хаця-б гэтакім… дафэнзыўным, абы ў гісторыю…

І вось кожную раніцу пяро гэтага няшчаснага гэроя, з лёгкасьцю ў думках нявымоўнаю, зьнішчае дашчэнту Савецкую Беларусь. І кожны вечар зьвярнуўшыся да сваёй хаты і робячы як мага больш жудасныя вочы, гэты грозны чалавек кажа сваёй жонцы:

— Адгадай жонка, што я сёньня зрабіў?

— Зьнішчыў Савецкі Саюз… — спалахнеўшы адказвае жонка.

— Верна — адказвае страшны доктар і, пачакаўшы крыху, зноў пытаецца так, як гэта гаворыцца ў народнай прыказцы:

— Куркулю-муркулю, жонка… адгадай чаго я яшчэ хачу? — і, недачакаўшыся адказу жонкі, ён дадае сам:

— Ха-ха, славуты доктар зрабіў сёньня нядрэнную рэч…

— Зра-біў? — вытарашчыўшы вочы, дзівіцца жонка — гэты адзіны чалавек, які шчыра баіцца доктара.

— Ха-ха — адказвае доктар. Вось хутка ўжо я на белым кані паеду ў Менск… Усе схіляцца… Навакол ціха… Хто гэта? будуць пытацца… — хто гэты грозны пераможац? Ха-ха. Вы ня ведаеце? Гэта славуты Паўлюкевіч… Жудасны доктар!

.   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .
.   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .

Бедны,

бедны,

„ДОКТАР“!