Перайсці да зместу

Суніцы (1926)/Вясна

З пляцоўкі Вікікрыніцы
⁂ (Загаманіўся дзень — шальмец з разорай…) Вясна
Верш
Аўтар: Уладзімір Хадыка
1926 год
Жнівень
Іншыя публікацыі гэтага твора: Вясна (Хадыка).

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




ВЯСНА

Абапёршысь на бярозку,
Месяц крывіцца на вёску,
Муціць змрок начы.

Грукат. Бешаныя хвалі
Ля млына гвалтуюць палі,
Дзіка равучы.

Панатоўпіліся крыгі
Й напіраюць ў ствол сквярыгі
Дупляной вярбы…

Разгулялася паводка!..
Цягне буйства ўва ўсю глотку
Песьню барацьбы.

Шчасьце хвалямі рагоча,
Сэрцы нашыя стукочуць
Разьвясёлы марш.

Вочым мы зямлі аблічча,
Песьціць зрок наш яго й кліча
На жыцьця кірмаш.

Патрулі вяковай грэблі,
Радасьць дзеляць з намі вербы…
Мы з табой ня сьпім.

Не да сну—ён бурай вырван,
У вачох стукоча чырвань:
Мы—жыцьцём гарым!..