Старонка:Zbornik «Našaj Niwy» (1912). № 2.pdf/25

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Užo chutka budzie noč i pieršaja hwiezda
Błahasławić kaniec pryhožaho truda.

|}

SŁUCKIJE TKAČYCHI.

Ad rodnych niŭ, ad rodnaj chaty
U panski dwor dziela krasy
Jany, biazdomnyje, uziaty
Tkać załatyje pajasy.
I ciaham doŭhije časiny,
Dziawočyje zabyŭšy sny,
Swaje šyrokije tkaniny
Na ład persidzki tkuć jany.
A za ścianoj śmiajecca pole,
Zijaje nieba z-za wakna.
I dumki mknucca mimawoli
Tudy dzie rasćwiła wiesna,
Dzie blišče zbožže ŭ jasnaj dali,
Siniejuć miła wasilki,
Chałodnym srebram zjajuć chwali
Miž hor lijučejsia reki,
Ciamnieje kraj zubčaty bora…

I tče, zabyŭšysia, ruka
Zamiž persidzkaho uzora
Cwiatok radzimy wasilka.

KNIHA.

Psałtyr, pakrytuju niažorstkaj, buraj kožaj
Ja ŭziaŭ i srebnyje zaściožki adamknuŭ,
Pierečytaŭ rady kirylicy pryhožaj,
I wosku z ładanam pryjemny pach pačuŭ.

Woś psalma źličnaja: «Jak toj aleń šukaje
Krynicy čystaj, tak šukaju Boha ja».