Гэта старонка не была вычытаная
Вышла борзда ў клець старая
І кублы вярнуць давай.
Жыва кораб набірае
Сырама, маслам цераз край.
АДАМ
Ну, старая: пойдзем з богам —
Што ўжо гневацца тут нам.
Не паможа больш нічога,
Як зрабілася ўжо, маці,
Дык няхай і будзе так.
Што-ж, батрак ён, ну, батрак.
Я-ж ня мысьлю зла дзіцяці.
МАЦІ
Дык што-ж, бацька: усё гатова,
Пойдзем, раз ты хочаш так.
Надзеў бацька халат новы,
Маці — чысты андарак,
Цемачком ідуць старыя
У халупку да дзяцей.
Не чакалі маладыя
Дарагіх такіх гасьцей.
АДАМ
Добры вечар, зяць малоды!
Добры вечар, гаспадар! —
І стаўляе на калоду
І гарэлку й божы дар.