Гэта старонка не была вычытаная
— Што-ж? няхай бог памагае,
Прыяжджайце, госьці, к нам. —
Як зачула-ж Банадыся
Аб той згодзе, аб сватох,
Ёй і рукі затрасьліся,
Сэрца стукае — тох-тох!
Штось хацела ім сказаці
Са усёй сьмеласьці, з пляча,
Ды стрымалася дзяўча.
Душна стала ёй у хаце.
Вышла моўчкі вон за дзьверы.
Што-ж рабіць? Ну, што рабіць?
Як ёй гэтыя намеры
Папярэдзіць і разьбіць?
Свайго ўспомніла мілога.
„Мілы, любы мой Якім!..
Зьбегчы трэба — больш нічога,
І паставіць на сваім“.
Азірнулася дзяўчына
Ды бягом у сад, за сад.
Вось лясок і раўчавіна,
За ляском яе хлапчына
Рэжа скібы рад у рад.
БАНАДЫСЯ
Ой, Якімка! гора, ліха!..
Пагаворым, любы, крыху.
ЯКІМ
Што такое? у чым справа?
