Гэта старонка не была вычытаная
I
— Эх, мой голубе-саколю!
Многа баек ёсьць на сьвеце.
Ці іх сьпішаш? Да ніколі!
Толькі праўду запішэце —
Аднае яе даволі.
А тәй праўданькі, нябога,
На сьвеце багата!
Аб ёй скажа і дарога
І кожная хата,
Скажа добрага і злога
Пра нашага брата…
Вось як думаць часам станеш,
Ды прыгледзішся бліжэй…
Не, саколю: як ні глянеш,
Лепш было такі даўней!
Меней хітрасьці і зьдзеку
Між людзьмі тады было,
Лепш вялося чалавеку,
І жыцьцё раўней цякло.
Дзеці старшых паважалі,
Ну, і слухалі бацькоў.
Людзі цьвёрда лад дзяржалі
Ды і меней зазнавалі
і дзяліцьбы і судоў.
У бацькоў мацней трывала
Сэрца, любасьць да дзяцей,
І каралі іх, бывала,
Ды лагодзілі часьцей.
