ПАСЬЛЯ НАВАЛЬНІЦЫ
Навальніцы няма, Навальніца зышла, Хмары далей паціснулі ў сьвет, І страхлівая цьма, Дажджавая імгла Разам з ёю пашлі ў адзін сьлед.
Хоць грыміць яшчэ гром І зямельку трасе, Хоць маланка жахліва гарыць, Над раўком-капяжом У пакатай страсе, Як сьляза, яшчэ кропля дрыжыць, —
Але глухне раскат, І маланка радзей Палыхае ў гняўлівых клубкох. Заспакойся-ж, мой брат, І глядзі весялей, Бо сьмяецца ўжо сонца ў палёх.
1921 г.
