Старонка:Zbor t1v2 1928.pdf/20

Там-бы хацелі расьці, красавацца,
Дол дзе капае ральнік,
Родную песьню дзе ціха сьпявае
Сын Беларусі, мужык.

Нас перанесьлі на глебу чужую —
Сьвету, прастору няма.
Ўсе нас забылі, ніхто нас ня чуе,
Чуе нас толькі турма.

1908 г.

|}