|
|
|
Zahraj, zahraj, chłopcze mały,
I ŭ skrypaczki i ŭ cymbały,
A ja zahraju ŭ dudu,[1]
Bo ŭ Kraszynie żyć nia budu.
|
Zagraj, zagraj chłopcze mały
I w skrzypeczki i w cymbały,
A ja zagram na Kobzinie,
Bo nie będę żyć w Kroszynie.
|
Bo ŭ Kraszynie Pan siardzity,
Baćka kijami zabity,
Maci tużyć, siastra płacze,
Hdzież ty pojdziesz nieboracze?
|
Bo pod złymi tu Panani
Ojciec skonał pod batami,
Matka szlocha, siostra płacze,
Gdzież ty pójdziesz nieboracze?
|
Hdzie ja pajdu? miły Boże!
Pajdu u świet, ŭ bezdaroże,
W Waŭkałaka[2] abiarnusia,
Z szozaściam na was abziarnusia.
|
Gdzie ja pójdę? miły Boże!
Pójdę we świat, na bezdroże —
W Wilkołaka się obrócę,
Oko tęskne ku wam zwrócę.
|
Budź zdarowa Maci miła!
Kab ty mianie nie radziła,
Kab ty mianie nie karmiła,
Szczaśliŭszaja ty by była!
|
Bywaj zdrowa Matko miła,
Gdybyś ty mnie nie rodziła
Gdybyś ty mnie nie karmiła,
Szczęśliwsząbyś pewno była!
|
Kab ja karszunom[3] radziŭsia,
Ja by bez Panow abyŭsia:
U pańszczynub nie pahnali,
U rekrutyb nie zabrali,
I ŭ Maskali nie addali.
|
Czem jastrzębiem się nierodził?
Bo bym się tym oswobodził:
W pańszczyznęby nie pognano,
W rekrutyby nie zabrano,
I w Moskale nie oddano. —
|
|
