Старонка:Z rodnaho zahonu (1913).pdf/37

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Zatrymaŭsia woś
Na padwory ŭ mih.
A tym czasam skroś
Cichnie szum i skryh.
Ŭ niebie zoraczki
Zawidnielisia,
Mo kruciołaczki
Zamihcielisia.
Na rabinny pach
Paźlatalisia,
Ŭsie żuki — aż strach,
Razhulalisia.
Zaturczeŭ turczak,
Zaźwinieŭ kamar,
I paczuŭ usiak
Wieczaryny czar.
Zaklikać idzie
Jurja chor dziaŭczat;
Na haru wiadzie
Ich chłapczyna rad.
Jak pryszli i śpieŭ
Słuchać prosicca,
Recham u huszczy dreŭ
Skroś raznosicca.
I pływie ŭ prastor
Nieabjomliwy
Da światła, da zor
Stohn harotliwy.
Na siwym kani
Jurja jedzia tut,