A twoj duch, što rwaŭsia ŭ dal
Da čahoś światoha,
Ŭhartawaŭšysia, jak stal,
Pojdzie ŭ Raj, da Boha.
Dyk niachaj pływie ŭ žary
Stal, ahniom pałaje:
Pracu ciažkuju z hary
Boh bahasłaŭlaje.
|}
|
Jomki z wosieciaŭ hruk
Razlahajecca ŭkruh,
Addajecca ŭ asielicy recham —
Heta mialni, mlany
Mnuć ŭ tryścieni lany,
Hruk miašajecca z homanam, śmiecham.
Padlataje wiarchnik,
Zlohka daŭsia čuk skryh,
Zatraščeŭ lon suchi miž tarlicaŭ,
I spad ciorłaŭ dałoŭ
Moc kastry strymhałoŭ
Skroś lacić, byccam chmara imšycaŭ.
Znoŭ zastukaŭ wiarchnik
Kolka raz i zanik…
Tolki šastańnie cichaje čutna,
Kali mialnia ci mlon
Miž tarlic žoŭty lon
Abciahaje z kastry što minuta.
Znać achwotny zawich
U starych, maładych,
Ni adnej pot paliŭsia pa twary,
Ale ŭmoru niama:
Ad zajma da zajma
Jduć na ŭzawady mialni pa pary.
|
