Старонка:Z rodnaha zahonu (1931).pdf/162

Tak muzyka ŭsio jhraje,
I prypieŭki śpiawaje,
Što raz bolej śmialeje
I dušoj wiesialeje,

Až melodyja ŭ resie
Razlahłasia pa lesie
Prosta, cudna i hučna,
Raźliwajučyś štučna.

|}

RODNAJA WIOSKA.

Na piaščanym kasahory,
Blizka la ručja
Widna choraša ŭ prastory
Wiosačka maja.

Da damoŭ wianok prysady,
Mowiŭ-by, prylip,
Što ludcy sadzili rady
La swaich sialib.

Pazirajuć niejak sumna
Strechi sumnych chat
I raskładzistyja humna,
Stojačy u rad.

Woka miła ich witaje,
Uhledziŭšy zdalok: —
Tut radzimańka świataja,
Rodnieńki kutok.

Tut radziŭsia ja, tut wyras,
Byŭ tut chłapčaniom,
Spatykaŭ ja tut błahi los,
Na žyćci swajom.

I ciapier cichaja ślozka
Kocicca z wačej,
Jak padumaju, dzie wioska
Z chataju majej?…