|
Pad biarozkaj, pad hibkaj
Sieŭ muzyka sa skrypkaj.
Niešta wažnaje maje
Jon na ŭmie, jak čapaje
Struny, ciśnie kałočki.
Až harać jamu wočki
Ad žady zwiesialicca
Rodnaj muzaju ŭpicca;
Tak zajhrać, kab u lesie
Jšła melodyja ŭ resie
Pierarywista, hučna,
Rassypajučyś štučna.
Trom, trom, trom tyli lili —
Čuć dałosia, — i ŭ chwili
Pieśni, rodnyja skoki
Ljucca. Čary ci ŭroki?
Skrypka byccam haworyć,
Duch zachopić, umoryć,
Hałaśnieje, cišeje
I zdajecca až mleje.
A muzyka ŭsio jhraje
Dy jašče prypiawaje:
„Kala rečki ŭ dalinie
Wyras chmiel pry kalinie,
Ukruh caŭja akruciŭsia,
Ledź u serca nia ŭpiŭsia;
Upaiŭ mocnym ducham
Na paciechu ŭsim mucham.
Trom, trom, trom tyli lili!
Jak kalinu upaili,
Dyk jana ŭ toniu falaŭ
Stresła hrozdy karalaŭ,
|
