Гэта старонка не была вычытаная
Łastaŭka šybuje
Ŭkoła nas, jak kula,
A ŭ hai kukuje
Nad rakoj ziaziula.
Na‘t strynatka j taja
Honicca za muškaj,
Žaŭranak lataje
Z pieśniaj wiesiałuškaj.
Tolki pa papary
Pierajšoŭ z sachoju, —
Warańnia ŭžo chmary
Honiacca za mnoju.
Usio žywie naŭkoła,
Harataj ščaśliwy
Nukaje wiasioła:
„Hej, Padłasy, Siwy!“
Chutka niwa — maci,
Jak jaje ŭzaru ja,
Daść pryton ziarniaci,
Zboža rost pačuje.
Chmara ślozku ŭronie
Skroś ciapłom pawieje,
Zboža na zahonie
Ŭmach zazielanieje.
Padraście ruń heta
Dy zakałasuje,
U pałowie leta
Miła zakrasuje.
Ŭ kałaskach ziarniatki
Stanuć lić, śpialeci,
Paša dla cialatki
I chlabok wašeci.
Woś, chto duž — haryma
Łona rodnaj niwy,
Honiejka radzima!
„Hej, Padłasy, Siwy!“
|}
