Старонка:Z rodnaha zahonu (1931).pdf/121

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Nawučycca ad ich
Mieć wiasielle ŭ žyćci
I u chwilach ciažkich
Lhi šukać ŭ zabyćci.

Tak jak pčołki ŭ cišy
Z pracy soład źbirać,
Kab wiasielle dušy
I spakoj uliwać.

I u sercy na dnie
Čuješ rozkaš žyćcia
I śmiaješsia moŭ ŭ śnie
Ad prypływu čućcia.

I sapraŭdy les toj
Zamianiajecca ŭ raj
I chacieŭ-by dušoj
Tam lacieć na wyraj…

Abudžajeśsia z mar
I niawyśnienych snoŭ,
A žyćcio słotnych chmar
Prad taboju iznoŭ.

Uziraješsia ŭ wyž
I šukaješ tych zor,
Što wiaduć nas praz kryž
U niabiesny prastor…

I nadziei pramień
Razam z wieraj tady
Prabiwajecca ŭ cień
Biespraświetnaj žudy.

Woś tady, jak dzicia,
Chočaš žyć i lubić
Kryž i cierni žyćcia,
Kab na Raj zasłužyć.
..........