Старонка:Z rodnaha zahonu (1931).pdf/119

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Ručej burlić, až kryštalić
U światle swaju wadu.
A rybak roj pływie u joj,
Pluskoča na chadu.

Wiasielle skroś. I ljecca štoś
Da serca u čas taki;
Majowy čas usiej dušoj
Ja pju, šukaju lhi.

I lohka mnie, kazaŭ-by ŭ śnie
Spakojnym, u majski znoj,
I widžu ja zakon žyćcia
U dumcy woś jakoj:

Jak chočaš žyć, wiasielle pić
Za pracu, hora, trud,
Lubi światło, znienawidź zło,
Ŭsialaki hrešny brud.

U žyściowy splot — dzieł dobrych, cnot
Ty kwietki uwiwaj,
Dyk i dušy ŭ światoj cišy
Zaświecić wiečny maj!
...............
I tut moj duch uzniaŭsia ŭdruh
Da poŭni charastwa,
Jakim jość Boh — woś rwiecca ŭzdoch
Z hrudziej da Božastwa.

|}

LES U MAI.

Nadyšoŭ ciopły maj,
Poŭna ŭkruh charastwa:
Dzie nia hlań — usiudy raj —
Pacham dyša trawa.