Старонка:Z rodnaha zahonu (1931).pdf/112

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Pad pawietku ŭ kut
Prytulilisia
Ŭsie awiečki, tut
Ŭ kuču źbilisia.

Na hradzie piatuch
Buraki dziaŭbie,
A ŭ humnie pastuch
Loh spačyć sabie.

Pačali kuleš
Małyšy kačać:
I pašoŭ maniež.
Ŭwaha, ŭsie muŭčać.

Matarami bjuć,
Pierajmaj! čuć kryk:
Dy šukać biahuć,
Jak kuleš dzie źnik.

Až źwinić, hudzie
Tut kaciołka ŭmach,
U wakno ŭpadzie,
Ŭ chacie robić strach…

Zatrubiŭ pastyr,
Bydła jdzie zajmać,
Wynies niechta syr
Dziedu ŭ torbu dać.

Čutny niemy kryk:
„Wyhaniaj skarej!“
I cialatak ryk,
Na‘t i kwik świniej.

Jahniuki blajuć
Da swaich awiec,
Jak praz wiosku jduć,
Až u toj kaniec.