Старонка:Z rodnaha zahonu (1931).pdf/108

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Ŭsio u pryrodzie wielmi pryhoža
Powid niaźmierna bahaty,
Zlity rasoju ziołki i zboža
Snom supakojnym abniata.

Wiecier kustočkaŭ liściki zwolna
Powiewam lohińkim pieścić,
Žwawy kazielčyk ŭ ciemry swawolna
Napał pužliwa, šaleścić.

Borzda pračchnuŭsia storaž kryłaty.
Oklič daje bajaźliwa
Wojsku, što Božy dzień raspačaty
Noč pralacieła ščaśliwa.

Swisnuŭ raz kolki, prystanawiŭsia,
Pośle jznoŭ świšča, až zmohsia,
Ale tut raptam chor prabudziŭsia,
Odświst pa lesie razlohsia.

Jak čaraŭnickaj hołas žalejki,
Čuć u kapeli dałasia,
Drabiazhatliwa trel saławiejki
Dziŭna ŭ hłušy paliłasia.

Drozdaŭ i žołnaŭ pryświst wizhliwy
To basawańnie dračowa,
To złosnaj sojki čerk praraźliwy
Čutny — to krum krumkačowa.

Smutna ziaziula žal wyliwaje,
Špak pry dupli wun rahoča,
Dziaciel dziuboju tacht wybiwaje.
Hłucha čačotka sakoča.

Ŭ poświst ahulny ŭsio tut źliłosia
Ptušaj kapeli niastrojnaj,
I niaumoŭčnym recham niasłosia,
Hinučy ŭ huščy spakojnaj.