Старонка:Vita (1926).pdf/58

Брава! —
— моладасьць сьвята.
Дзён мінулых няма.
Сёньня будзем электрыку сватаць,
нашто нам з лучнікамі зіма.

А нават і радыё слухаць
на начлезе за кустам пукатым.
Хай-жа палашчаць і нашае вуха
гукі сусьветных раскатаў.

|}