НЕ КАЛОСЬСЕ…
Не калосьсе шапоча песьняю сьпелай; гэта хлопцы ад плуга й калёсаў заліваюцца сонечным сьпевам.
Яны ўсе маладыя, — ў іхніх сэрцах вясна. Эх, ды як і ня пець пры даліне, калі у лявоніху радасьць пашла?
Калі сонца ўзышло на разлог і песьні праменьнямі п‘е, а лёскат калёс па дарогах разьлёг. Тут быльнёг на‘т і той запяе.
