БИРЮЧЬ м. татар., чалавек апавешчаючый крыкам па вуліцах і пляцох пастановы ураду; запаведнік, глашатай.
БИСЕР м. дробныя шклянныя пронізні да дамскіх строяў; пацеркі.
БИТЬ, біць, праць, лупцаваць, сечь, кокнуць, кокаць. За аднаго бітага семера нябітых даюць. Біток, разбіўны катлет. Біткі ў сьмятане; а так-жа крэпкае яйко. Бітка — атыграная ўзятка у гульне ў карты. Бітун, задзіра, буян. Біцік, выбітый, дастаўшый лупцоўку хлапец. Перануў яго калом па галаве, а маскалі пераць яго папліскаю (Сержп.) Лупцуй яго шэльму не шкадуючы. Наварачваючы з уніяцкай у рускую веру секлі розгамі, вадой адліваючы. Кокнуў кулаком па карку; чыста закокалі хлопца.
БИВЕНЬ м., клык.
БИТЮК, БИТЮГ м. сільны, цяжкі конь да перавозу цягараў―аргамак.
БИЧЕВА ж. ненкая вяровачка да зьвязваньня, прывязваньня чаго; вяроўка скручаная з разсучаных старых, прасмоленых, снасьцяў—аборына, лейчына, вярчына, вярчопка.
БІЕНІЕ ср. біцежа, біцьцё. Не біцьцё яго болесна, а зьнявага. Біцежа сэрца. Прылажы вуха да грудзей, то пачуеш як сэрца тукае.
БІОГРАФІЯ ж. грэцк. жыцьцеапісаньне, жыцьцёпісь.
БЛАГІЙ, болагі, добры
БЛАГОТА ж. добрасьць, добраць болагасьць.
БЛАГОСТЫНЯ ж. як прыналежнасьць чалавека: ласкавасьць, дабрадзейнасьць, спогад; аб рэчах: дар, датак, гасьцінец.
БЛАГО црк. балазе. Балазе яны прышлі, а як бы не? (смл.). Балазе ён сказаў (смл.). Балазе багат, акткупішся.
БЛАГОВИДНОСТЬ ж. прыстойнасьць.
БЛАГОВОЛЕНІЕ ср. прыяйнасьць, зычлівасьць.
