клюць ячмень. Курачка па зернятку дзюбае. Пеўні дзяўбуцца. Зоблюць пташкі калаплі.
КЛЕВЕР м. нямец. агульнае названьне болыш дзесяці адмен травы Trifolium; дзяціліна.
КЛЕВЕТАТЬ на каго, абмаўляць, абмова; чарніць, ачарніць, лыгвоніць. Ачарнілі дзеўку, абмовілі. Ён на усіх лігвоніць, брехча.
КЛЕВОК аб рыбе калі яе вудзяць; скубе. Сягоньня добра скубе рыба: паплавок так і скача.
КЛЕВРЕТ м. (лац. collibertus) таварыш, тайнік, паплечнік, падхалім.
КЛЕГТАТЬ, крычаць як хіжные птахі; клыгтаць, клыгатаць. Арол клыгоча, крыві хоча.
КЛЕЙ м. клей, клейкі, клеіць, клейкасьць, кляісты, клейкаваты, клейкавіна, клейніца.
КЛЕЕНКА ж. тканіна прасычаня якой кляістай масай; цырата, вашчанка.
КЛЕЙКІЙ, ліпкі, клейкі.
КЛЕЙМО ср. знак накладаны на рэчы; таўро, таўраваць; штэмпаль, штэмпляваць.
КЛЕКОТАТЬ, клыгтаць, клыгоча; клякатаць.
КЛЕН, дрэва Acer; клён, кляновы.
КЛЕЩИ м. мн. адмена шчыпцаў з доўгімі ручкамі; клюгі, уклюжыць, склюжыліся.
КЛЕШНЯ ж. клюшня. Ракава клюшня.
КЛИКУША м. апантаная, гістэрычка.
КЛИМАТ м. стан пагоды ў данай мясцовасьці; клімат.
КЛИНИКА ж. лазарэт пры мэдычнай школе, лазарэт для навучаньня і досьлецаў; клініка.
КЛИНОК м. ням. сталёвая часьць халоднай зброі, акром штыка; лязо, клінга. Лязо шаблі, нажа, корда.
КЛИНЧАТЫЙ, клінаваты.
КЛИР м. сабраньне сьвятароў і слуг царкоўных; ўся царкоўная служба; клер.
КЛИСТИР м. анэма, промытка.
