ІЕРЕМІАДА ж. сьлёзнае, плаклівае зажаленьне; ераміяда.
ІЕРОГЛИФ м. пісьмо умоўнымі рысункамі замест літараў; герогліф. Егіпецкіе герогліфы ведамы больш за іншыя.
ІЕРУСАЛИМ м. горад, даўнейшая сталіца жыдоўскага царства; Ерузалім.
ІОРДАН м. прорубка для водасьвяцьця на Вадохрышча; ярдан.
ІЮЛЬ м. сёмы месяц у годзе; ліпень.
ІЮНЬ м. шосты месяц у годзе; чэрвень.
K.
КАБА ж. нявысокі кол ўбіты ў зямлю да прывязаваньня чоўнаў, а такжа калода служачая да гэтай патрэбы: астуг. Прывяжы човен да астуга. Лёд паламаў рыбацкія астугі.
КАБАК м. Дом дзе прадаюць і расьпіваюць пьяныя напіткі; карчма, карчомны, карчмаваць, карчмар-рка.
КАБАЛА ж. кождае пісанае забавязаньне; усякая няволя, залежнасьць; запалон, азапаланіваць.
КАБАЛИСТКА ж. жыдоўскае містычнае тлумачаньне Старага Закону (Бібліі), злучанае з чарадзейскмімі забабонамі; кабалістыка.
КАБАН м. сьвінны самец ня выкладаны; кілун, кнур, кнораз, керназ; выкладаны: парсюк, кабан, вяпрук, вепр.
КАБЕЛЬ м. марск. вяроўка ад 6 да 12 цаляў таўшчыні; снасьць.
КАБИНЕТ м. сьвятліца да адасобленай інтэлігенцкай працы; работня, працоўня, кабінэт.
КАБЛУК м. набойка пры боце пад пятой; запятак, абцас. Слова „абцас“ чужое ў нашай мове.
КАБОЛКА ж. простая пяньковая нітка, таўшчынёй як гусінае пяро, з якіх віюць снасьці; павітка.
