ИСТЕЦ м. спазыстчык-чыца; сусцяжай. А коли супор, а любо сутяжай речеть (Вісл. статут 1347).
ИСТЕЧЕНІЕ тэрміну: зыход.
ИСТИНА ж. ўсё што праўдзіва, справядліва; праўда, праўдзіва, спраўдна; істасьць, істаўка, ісьціца. Ісьцівая праўда.
ИСТИННЫЙ, праўдзівы, справядлівы, шчыры; праўдзівы, ісьцівы. Ад Бога ісьцівага.
ИСТЛИТЬ што, сатліць, сатлець, вытлевак, вытлеў, вытлеўшы.
ИСТОВЫЙ, акуратны, пункт ў пункты; істы. Істы чорт.
ИСТОЛОЧИТЬ траву, сталошыць, здратаваць, стаўчы.
ИСТОЛКОВЫВАТЬ што, каму; тлумачыць.
ИСТОЛКОВАТЕЛЬ м. тлумач, тлумачаньне.
ИСТОЛСТА прысл. стоўсна, стоўсны, стоўсьць.
ИСТОМЛЯТЬ каго, знураць, знурыўся, знураньне; зьнемагаць, зняможаны, зьнямога. Зьнямогся ад працы.
ИСТОМА, сьмяга, амяга, смага.
ИСТОНИТЬ што, сцяніць, ценкі,
ИСТОРГАТЬ што, браць, вырываць, сілай; вытыргаць, вытыргнуць; вырываць.
ИСТОРЖЕНІЕ ср. вытырг.
ИСТОРІЯ ж. лац. гісторыя, гісторык, гістарычны.
ИСТОЧАТЬ што, вытачаць, разьліваць. Сьлёзак вытачыш крыніцы. Разьлівае ласкавасьць сваю.
ИСТОЩАТЬ што, атушчаць, пустошыць, вычэрпываць. Не хвароба вычарпала яго, а недаедкі. Ён вычарпаў маетнасьць сваю. Я, праўда, атушчаю, пустошу дастаткі свае, але на добрыя справы. Цярпеньне маё вычарпалася.
ИСТРАВИТЬ што, спасьвіць, спаша.
ИСТРАЧИВАТЬ, выдаткаваць, выдаваць, траціцца, патраціцца.
