ИМОРТЕЛЬ, расьціна і кветкі невянучыя, сухія з натуры; несьмяротнік.
ИМПОНИРОВАТЬ франц. імпанаваць.
ИМПРОВИЗИРОВАТЬ што, італьян. гаварыць вершамі, укладаючы вершы; гаварыць прамову не падгатовуючыся; гаварыць с памяці; імправізаваць.
ИМУЩІЙ, маетны. Маетны стан, чалавек.
ИМѢТЬ што, мець. Лепей мець, як ня мець.
ИМѢНЬЕ ср. маетнасьць, маемасьць; собіна; дабытак.
ИМЯ ср. агульн. слав.; імя, іменны; мяно, мяняваць, мяноўна, мянушка. Я-ж не бязмяноўная авечка. Як тваё імя? Іменны білет. Поракла, прозьвішча, другое, ня хроснае імя.
ИМЕННО прысл. мяноўна, мянаваць.
ИМЕНИТЫЙ, знатны, славэтны.
ИМЯРЕК, слова гэта паказуе дзе трэба назваць імя.
ИНБИРЬ м. Amomum Zingiber; імбір.
ИНВАЛИД м. франц. заслужаны ваяр няздольны ўжо да службы; інвалід—дка.
ИНВЕНТАРЬ м. лац. сьпісаньне маетнасьці, зямель, рэчаў; інвэнтар.
ИНГРЕНДІЕНЦІИ мн. лац. складныя часьці мяшаніцы, найчасьцей лекарскай; інгрэдыенціі.
ИНДЕВѢТЬ, пакрыцца замерзшай парай; інець, заінець, зашацьвіць.
ИНДИВИД м. лац. асоба, адзінка; індывід індывідуальнае.
ИНДИКТ м. лац. пятнадцацілетні працяг часу; лічыцца ад 1 верасьня; індыкт.
ИНДИФЕРЕНТИЗМ м. лац. безразрожлівасьць, роўнадушлівасьць.
ИНДУЛЬГЕНЦІЯ ж. лац. дараваньне грахоў. Нашы уніяты называлі гэта прошчай.
ИНДУСТРІЯ ж. франц. працавітасьць, умецтва промыслаў; прамысловасьць, індустрыя.
