ВЫШИБ, вывіх.
ВЫШИВКА ж. вышыўка, гафт.
ВЫШКВАРКИ ж. мн. скваркі, выскваркі. Калі сала топяць — астаюцца скваркі; калі цыну ператапляюць — астаюцца выжаркі.
ВЫШКА ж. гаўбец.
ВЫШПАРИВАТЬ клапоў, парыць, прудзіць.
ВЫШУЧИВАТЬ каго, выкпіваць, высьмяваць, шкіліць.
ВЫЩЕЛАЧИВАТЬ што, выжлукчаць, жлукціць, вылуговываць.
ВЫЩИПЫВАТЬ пёры, валасы; выскубаць, аскубаць, вырываць.
ВЫЮЛИТЬ што, выжэўжыць.
ВЫЯ ж. шыя, а больш хрыбетныя і бочныя часьці яе; карк, каркавіна, закаршэль.
ВЫЯСНЯТЬ што, высьвятляць, выясьняць.
ВЬЮК м. конскае несіва і др. цяглай скацежы, кладзеная на дзьве роўныя палавіны; трок.
ВЬЮЧНЫЙ, трочны, трочыць.
ВЬЮН рыба, Petromyson fluviatilis; піскун.
ВЬЮШКА ж. прылада да наматываньня нітак; матавіла.
ВѢДЬ злуч. дык, аджа, адлі. Аджа ты ведаеш. Адлі-ж гэта ён, а ня ты павінен плаціць. Дык я табе казаў наперад.
ВѢДЕНІЕ ср. веданьне. Каб-жа ды тое веданьне, дзе павалішся.
ВѢДОМСТВО ср. дырэкція.
ВѢДОМОСТЬ аб рубрыках і лічбах, агаловак, найменны сьпіс чаго колечы; рэестр.
ВѢДСТВО ср. чараўніцтва; вядзьмацтва, ведзьма, вядзьмак.
ВѢЕР м. паўкруг з пёраў, тонкіх касьцяных, рагавых ці іншых пластак да развяваньня паветра: вахлец, вахлік, вахлар. Да правяваньня збожжа
