Гэта старонка была вычытаная
—Знаю, знаю!—так суседу
Адчыкрыжыў Янка:
Бокам вылезе мне ў небе
Гэта абяцанка!
Як паткнуся,—ўраз пагоняць
Да ўсякай работы:
То сядлай каня для Юр’і,
То чысьць яму боты.
Або ўпоўнач ўстань і сонца
Запалі да золка,
Вытры з пылу усе зоры,
Месяц выбель лоўка.
Завядзі машыну з ветрам,
Папраў з дожджам сіта,
Натаўчы у ступе граду,
Ды яшчэ ня квіта:
—Папіхай хутчэй, гад, хмары!
А пярун дзе кінуў?
Набівай, страляй! Маланкай
Сьцёбай, каб ты згінуў!
Янка тутка, Янка тамка,
Хоць ты ў пекла прыся!
А прыдзірак ад сьвятых ўсіх
Сколькі нацярпішся!..
1914 г.
|}
|
БУРАЛОМ. Пахіліўся дуб да дуба Паглядзі, сусед, на пушчу, |
